Meer hoogte dan dieptepunten :)
Blijf op de hoogte en volg Jenita
30 April 2016 | Zuid-Afrika, Malmesbury
Haaaaaaaaiiii (hoe toepasselijk die begroeting is snap je aan het einde van de blog!)
Afgelopen week was een week van hoogte en dieptepunten. Laat ik bij het begin beginnen; maandag was pa jarig, hiep hiep hoera! Hoe feestelijk het er thuis aan toe ging hoe beroerd die dag op stage was. Het was best heftig en niet leuk, dat drukt een behoorlijke stempel op het begin van de week. Heerlijk om dat daarna te uiten bij Anouk en bij thuis via wechat (lees: even enorm mopperen en zeuren om daarna te relativeren en door te kunnen :) Met steun van thuis, Anouk en toch ook zeker de kinders op stage ben ik d’r dan zo weer bovenop en klaar voor de dinsdag.
Dinsdag was gelukkig een toffe dag dus dat geeft meteen weer energie! De steelband oefende, een soort mini muziekkorps met alleen slaginstrumenten. Sta ik daar te dansen met wat kids en wordt het weer even heeeeel duidelijk dat ik een Nederlandse stijve hark ben! Heerlijk hoe die kinderen bewegen, dat bewegen op muziek zit echt in hun DNA. Anouk en ik oefenden het klok kijken met een aantal kinderen. Schrijnend blijf ik dat vinden, kinderen van 7, 10 en zelfs 14 die geen klok kunnen kijken, amper kunnen lezen en niet kunnen schrijven… We zetten ons beste beentje voor om te oefenen en te helpen maar die kinderen missen zo’n groot stuk scholing. Daarnaast missen ze ook nog het ‘spelenderwijs dingen leren’ wat kinderen voor hun vierde jaar al doen door te spelen, naar de peuterspeelzaal te gaan en kind te zijn. Ik strooi met complimentjes over gekleurde shirtjes van kinderen zodat ze de kleuren leren kennen. Samen met de kinderen tel ik stoelen, ramen, kinderen en vingers. Ik benoem iedere dag wat voor een dag het vandaag is en welke dag het gisteren was en morgen wordt, allemaal kleine dingetjes waar deze kinderen een boel van leren. Dinsdagavond bleek er geen avondeten te zijn gemaakt, heel bijzonder. Iedereen is verantwoordelijk dus niemand voelt zich daadwerkelijk verantwoordelijk. Uiteindelijk maakten Anouk en ik samen met een collega een soort stoofpot, stevig aanpoten om binnen no time een maaltijd op tafel zetten voor 21 ‘man’.
Na stage op dinsdag reden Anouk en ik naar Kaapstad richting het vliegveld want daar kwamen Harm en Dianne aan! Ieeehh, super spannend en leuk natuurlijk. Harm en Dianne wisten niet dat wij ze op zouden staan wachten. Dianne kreeg zo ongeveer een hartverzakking en Harm stond alsmaar blij te grijnzen, een hele happening was het, zeker een hoogtepunt te noemen! Anouk en ik reden vervolgens naar Kaapstad naar ons geboekte hostel, dat bleek alleen in DE uitgaansstraat van Kaapstad te liggen. De uitgaansstraat bleek een enorm drukke straat met hossende, dronken en opdringerige mensen. Het hostel zat boven en tussen disco’s ingebouwd. Na kort beraad besloten we daar niet te gaan slapen, we voelden ons alles behalve veilig. We eindigden in het hotel bij Dianne en Harm, die schrokken zich allebei nog een keer rot toen wij ineens weer voor hun neus stonden, haha.
Woensdag was het koningsdag, we vierden het hier met een uitgebreid ontbijt in het hotel en een leuke dag. We gingen naar een Nederlands vrijmarktje waar we Hollandse dingen kochten als poffertjes, hagelslag, kroket en leverpastei. Daarna lunchten we in waterfront samen met Dianne, Laura, Hanneke en Lotte. Dat het gezellig was bleek nadat we na dik 3 uur klaar waren met lunchen :) Gezelligheid kent geen tijd!
Donderdag liepen Anouk en ik stage en kwamen Harm en Dianne langs. Super tof om ze Elkana te laten zien! Ze waren onder de indruk van de kwaliteit van de faciliteiten en hoe groot Elkana is. Het viel ze alles mee. Een agressieve uitspatting kregen ze nog wel even mee, ik was blij te merken dat zij daar net zo raar van staan te kijken als Anouk en ik. ’s Avonds konden Anouk en ik zo aanschuiven, Harm en Dianne hadden eten gekookt. Super makkelijk! Als er nog meer mensen langs willen komen om te koken: Wees welkom! ;-) Zuid Afrika is sowieso zeker de moeite waard.
Vrijdagochtend doken Anouk en ik de sportschool in, op het moment een hoogtepunt, de volgende ochtend een dieptepunt! Foi wat een spierpijn. ’s Middags brachten Anouk en ik een bezoekje aan een pinguïnkolonie in Bettys Bay. Super tof om die beestjes van zo dichtbij te zien. Hoe teleurstellend ik Simon’s Town vond met de pinguins zo erg heb ik hiervan genoten. Het is niet zo’n toeristisch plekje en die beestjes zijn ontzettend koddig om te zien en van zo dichtbij!! :) tof. Onderweg zijn we nog gestopt, we reden een walvisroute langs de kust met prachtige vergezichten en bergen en alles d’r op en d’r aan. Genieten!
Vrijdagnacht sliepen we in Gans Bay want zaterdag hadden we een boottochtje op de planning. Mensen, hou je vast… Harm en Anouk wouden gaan duiken met haaien! Je vaart met een boot een eind de zee op waar je voor anker gaat, ze een kooi naast de boot in het water laten zakken en jij daar in plumpt. Vervolgens lokken ze de haaien met grote stukken aas waarna die beesten langs en soms tegen de kooi aan zwemmen! De tocht met de boot richting zee was sowieso al een happening. Binnen 5 minuten waren we zijkenat en super koud. We zaten precies op de verkeerde plek bleek later, de rest was namelijk niet nat… We gingen voor anker en net op het moment dat ik voor de grap wil roepen dat ik een haai zie zie ik er één! Wat een consternatie, een haai, op minder dan een paar meter…! Al die koude, natte kleren uit en vervolgens hees ik me in zo’n wetsuit. Waar ik vrijdag nog liep te sputteren dat je knets- knottergek bent wanneer je met haaien gaat zwemmen begon het bij mij ook wel te kriebelen! Anouk hing intussen over de reling, super zeeziek te zijn. Omdat zij in eerste instantie diegene was die dit graag wou doen hebben we d’r samen in een wetsuit geholpen zodat we dit alsnog allemaal gingen doen. Harm liet zich in de kooi zakken, ikke, vervolgens Dianne en Anouk en nog wat vreemden, met 8 man tegelijkertijd. Man man man wat een happening. Het water was jammer genoeg vrij troebel dus onder water zag ik alleen maar een vage schim. Net met m’n hoofd boven het wateroppervlak zag ik een vin aankomen als in de film (ik miste alleen het muziekje ;-) vervolgens trekken ze het aas in zodat de haai half uit het water komt om het nog te pakken te krijgen. OOOH, die tanden! Die kop! Zo’n machtig groot beest, op zo’n kleine afstand!! Wat een adrenaline kick. Ik heb alles bij elkaar gegild van spanning en blijheid. Wat een belevenis zeg, iets waarvan ik nooit dacht dat ik het zou doen maar ik kan het iedereen aanraden, supersupersuper tof!
Zaterdagavond 10 uur en ik ben helemaal op van alle belevenissen!
Slaap lekker en tot de volgende keer maar weer.
Ek geniet baie!
X Jenita.
Afgelopen week was een week van hoogte en dieptepunten. Laat ik bij het begin beginnen; maandag was pa jarig, hiep hiep hoera! Hoe feestelijk het er thuis aan toe ging hoe beroerd die dag op stage was. Het was best heftig en niet leuk, dat drukt een behoorlijke stempel op het begin van de week. Heerlijk om dat daarna te uiten bij Anouk en bij thuis via wechat (lees: even enorm mopperen en zeuren om daarna te relativeren en door te kunnen :) Met steun van thuis, Anouk en toch ook zeker de kinders op stage ben ik d’r dan zo weer bovenop en klaar voor de dinsdag.
Dinsdag was gelukkig een toffe dag dus dat geeft meteen weer energie! De steelband oefende, een soort mini muziekkorps met alleen slaginstrumenten. Sta ik daar te dansen met wat kids en wordt het weer even heeeeel duidelijk dat ik een Nederlandse stijve hark ben! Heerlijk hoe die kinderen bewegen, dat bewegen op muziek zit echt in hun DNA. Anouk en ik oefenden het klok kijken met een aantal kinderen. Schrijnend blijf ik dat vinden, kinderen van 7, 10 en zelfs 14 die geen klok kunnen kijken, amper kunnen lezen en niet kunnen schrijven… We zetten ons beste beentje voor om te oefenen en te helpen maar die kinderen missen zo’n groot stuk scholing. Daarnaast missen ze ook nog het ‘spelenderwijs dingen leren’ wat kinderen voor hun vierde jaar al doen door te spelen, naar de peuterspeelzaal te gaan en kind te zijn. Ik strooi met complimentjes over gekleurde shirtjes van kinderen zodat ze de kleuren leren kennen. Samen met de kinderen tel ik stoelen, ramen, kinderen en vingers. Ik benoem iedere dag wat voor een dag het vandaag is en welke dag het gisteren was en morgen wordt, allemaal kleine dingetjes waar deze kinderen een boel van leren. Dinsdagavond bleek er geen avondeten te zijn gemaakt, heel bijzonder. Iedereen is verantwoordelijk dus niemand voelt zich daadwerkelijk verantwoordelijk. Uiteindelijk maakten Anouk en ik samen met een collega een soort stoofpot, stevig aanpoten om binnen no time een maaltijd op tafel zetten voor 21 ‘man’.
Na stage op dinsdag reden Anouk en ik naar Kaapstad richting het vliegveld want daar kwamen Harm en Dianne aan! Ieeehh, super spannend en leuk natuurlijk. Harm en Dianne wisten niet dat wij ze op zouden staan wachten. Dianne kreeg zo ongeveer een hartverzakking en Harm stond alsmaar blij te grijnzen, een hele happening was het, zeker een hoogtepunt te noemen! Anouk en ik reden vervolgens naar Kaapstad naar ons geboekte hostel, dat bleek alleen in DE uitgaansstraat van Kaapstad te liggen. De uitgaansstraat bleek een enorm drukke straat met hossende, dronken en opdringerige mensen. Het hostel zat boven en tussen disco’s ingebouwd. Na kort beraad besloten we daar niet te gaan slapen, we voelden ons alles behalve veilig. We eindigden in het hotel bij Dianne en Harm, die schrokken zich allebei nog een keer rot toen wij ineens weer voor hun neus stonden, haha.
Woensdag was het koningsdag, we vierden het hier met een uitgebreid ontbijt in het hotel en een leuke dag. We gingen naar een Nederlands vrijmarktje waar we Hollandse dingen kochten als poffertjes, hagelslag, kroket en leverpastei. Daarna lunchten we in waterfront samen met Dianne, Laura, Hanneke en Lotte. Dat het gezellig was bleek nadat we na dik 3 uur klaar waren met lunchen :) Gezelligheid kent geen tijd!
Donderdag liepen Anouk en ik stage en kwamen Harm en Dianne langs. Super tof om ze Elkana te laten zien! Ze waren onder de indruk van de kwaliteit van de faciliteiten en hoe groot Elkana is. Het viel ze alles mee. Een agressieve uitspatting kregen ze nog wel even mee, ik was blij te merken dat zij daar net zo raar van staan te kijken als Anouk en ik. ’s Avonds konden Anouk en ik zo aanschuiven, Harm en Dianne hadden eten gekookt. Super makkelijk! Als er nog meer mensen langs willen komen om te koken: Wees welkom! ;-) Zuid Afrika is sowieso zeker de moeite waard.
Vrijdagochtend doken Anouk en ik de sportschool in, op het moment een hoogtepunt, de volgende ochtend een dieptepunt! Foi wat een spierpijn. ’s Middags brachten Anouk en ik een bezoekje aan een pinguïnkolonie in Bettys Bay. Super tof om die beestjes van zo dichtbij te zien. Hoe teleurstellend ik Simon’s Town vond met de pinguins zo erg heb ik hiervan genoten. Het is niet zo’n toeristisch plekje en die beestjes zijn ontzettend koddig om te zien en van zo dichtbij!! :) tof. Onderweg zijn we nog gestopt, we reden een walvisroute langs de kust met prachtige vergezichten en bergen en alles d’r op en d’r aan. Genieten!
Vrijdagnacht sliepen we in Gans Bay want zaterdag hadden we een boottochtje op de planning. Mensen, hou je vast… Harm en Anouk wouden gaan duiken met haaien! Je vaart met een boot een eind de zee op waar je voor anker gaat, ze een kooi naast de boot in het water laten zakken en jij daar in plumpt. Vervolgens lokken ze de haaien met grote stukken aas waarna die beesten langs en soms tegen de kooi aan zwemmen! De tocht met de boot richting zee was sowieso al een happening. Binnen 5 minuten waren we zijkenat en super koud. We zaten precies op de verkeerde plek bleek later, de rest was namelijk niet nat… We gingen voor anker en net op het moment dat ik voor de grap wil roepen dat ik een haai zie zie ik er één! Wat een consternatie, een haai, op minder dan een paar meter…! Al die koude, natte kleren uit en vervolgens hees ik me in zo’n wetsuit. Waar ik vrijdag nog liep te sputteren dat je knets- knottergek bent wanneer je met haaien gaat zwemmen begon het bij mij ook wel te kriebelen! Anouk hing intussen over de reling, super zeeziek te zijn. Omdat zij in eerste instantie diegene was die dit graag wou doen hebben we d’r samen in een wetsuit geholpen zodat we dit alsnog allemaal gingen doen. Harm liet zich in de kooi zakken, ikke, vervolgens Dianne en Anouk en nog wat vreemden, met 8 man tegelijkertijd. Man man man wat een happening. Het water was jammer genoeg vrij troebel dus onder water zag ik alleen maar een vage schim. Net met m’n hoofd boven het wateroppervlak zag ik een vin aankomen als in de film (ik miste alleen het muziekje ;-) vervolgens trekken ze het aas in zodat de haai half uit het water komt om het nog te pakken te krijgen. OOOH, die tanden! Die kop! Zo’n machtig groot beest, op zo’n kleine afstand!! Wat een adrenaline kick. Ik heb alles bij elkaar gegild van spanning en blijheid. Wat een belevenis zeg, iets waarvan ik nooit dacht dat ik het zou doen maar ik kan het iedereen aanraden, supersupersuper tof!
Zaterdagavond 10 uur en ik ben helemaal op van alle belevenissen!
Slaap lekker en tot de volgende keer maar weer.
Ek geniet baie!
X Jenita.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
